"Niemand is perfect. Het is oké als je niet oké bent."
Sophie (35 jaar), arts van beroep, had nooit gedacht dat ze op een dag geconfronteerd zou worden met een onvruchtbaarheidsprobleem. Nadat ze haar studie geneeskunde heeft afgerond, ontmoet ze Benoît. Ze besluiten allebei om de eerste twee jaar van hun relatie voorrang te geven aan hun carrière en hun wens om een gezin te stichten nog wat uit te stellen. Op 32-jarige leeftijd vindt Sophie dat de tijd rijp is om de stap te zetten. Nadat ze een jaar vruchteloos geprobeerd hebben om zwanger te worden, beginnen ze zich allebei vragen te stellen.
“We zijn allebei altijd geslaagd in wat we wilden bereiken en voor het eerst in ons leven hadden we geen enkele controle meer over ons lot.
We hebben toen besloten om actie te ondernemen en allebei een medische controle te ondergaan. Ergens heeft mijn medische opleiding me enigszins verlamd, want ik dacht meteen het ergste: wat als één van ons nu eens onvruchtbaar was?
Na meerdere reeksen onderzoeken deelt de specialist ons mee dat er geen enkele medische oorzaak is voor ons probleem en dat het dus gaat om een geval van onverklaarde onvruchtbaarheid.
Zoals heel wat koppels in dezelfde situatie waren ook wij enigszins verbijsterd. We hadden liever gehad dat er een medische oorzaak was, zodat we ons minder schuldig gevoeld zouden hebben en we ten minste zouden weten waaraan we ons moesten houden.
De specialist heeft ons voorgesteld om te beginnen met een behandeling via kunstmatige inseminatie. Zonder succes. Twee maanden later was er een nieuwe poging gepland, maar ook die leverde niets op.
Bij elke poging hielden we ons voor dat alles mogelijk is.
Daar zijn we heilig van overtuigd. En dan komt de uitslag en de ontgoocheling die daaruit voortvloeit.
Vanaf het begin waren we het erover eens dat we ons hoofd niet zouden laten hangen en er alles aan zouden doen om ons doel te bereiken. Na gesprekken met andere artsen besloten we om over te gaan tot de volgende fase: ivf. Voor één keer was ik de patiënte. Ik heb het geluk gehad dat ik kon rekenen op een heel aardig en professioneel team. Het feit dat we onze emoties bij hen kwijt konden, heeft ons in dit traject zeer geholpen. Het is oké als je niet oké bent. We zijn niet perfect. Iedereen mag op elk moment van de behandeling instorten”, vertelt Sophie.
Na drie ivf-behandelingen krijgen Sophie en Benoît een telefoontje van het medische centrum met het heuglijke nieuws dat ze eindelijk ouders worden!