Magali en Diego, Turnhout

"Een goede voorbereiding is het halve werk."

Magali (37 jaar) en Diego (41 jaar) kennen elkaar twee jaar als ze beslissen om een gezin te stichten. Nadat ze een jaar zonder succes hebben geprobeerd zwanger te worden, besluiten ze om er met hun gynaecoloog over te praten. Hij stuurt hen naar een vruchtbaarheidscentrum voor onderzoek.

"We wisten helemaal niet wat we konden verwachten, want onze gynaecoloog had ons niet echt voorbereid op de verdere ontwikkelingen”, aldus Diego. “Magali en ik hebben de dingen altijd rustig op ons af laten komen. Achteraf gezien denk ik echter dat het beter is om je goed voor te bereiden op dit soms kronkelige en vaak zenuwslopende traject. Uit de onderzoeken bleken twee problemen: bij Magali werden er eierstokcystes ontdekt en ik leed aan spermacrasie (te weinig zaadcellen in het sperma De ivf-specialist begreep onze ontreddering heel goed en heeft ons op een heel prettige manier gesteund en uitgelegd dat we de moed niet mochten verliezen, want dat we wel degelijk verschillende behandelingsopties hadden.

Magali werd geopereerd en behandeld met hormonen. Onze specialist raadde ons een ivf-behandeling met ICSI aan om onze slaagkansen te vergroten.

Om ons niet meer zo onwetend te voelen als tijdens de onderzoeksfase, zijn we op internet op zoek gegaan naar informatie over de verschillende behandelingsfasen en de slaagpercentages. We hebben zoveel mogelijk informatie verzameld en hebben ook de gelegenheid gehad om met personen te praten die hetzelfde traject als wij hadden afgelegd. Ook al realiseerden we ons dat de behandeling niet voor iedereen succesvol is, we wisten nu ten minste waar we mee te maken hadden!

Doordat we al die informatie hadden verzameld, waren we beter voorbereid op het vervolg van het traject.

Na vier ivf-pogingen met ICSI en twee pogingen met spermadonatie was het zo gewenste resultaat er nog steeds niet. We begonnen na te denken over andere opties, zoals adoptie en draagmoederschap.
We hebben er samen veel over gepraat, maar ook met mensen bij wie de onvruchtbaarheidsbehandelingen jammer genoeg geen succes waren. We hebben uiteindelijk gekozen om via adoptie een kind te krijgen. Vandaag de dag zijn we de gelukkige ouders van de kleine Raphaël, die ons elke dag nog gelukkiger maakt.

Tijdens het traject realiseerden we ons dat je de verschillende fasen gemakkelijker doorloopt als je goed bent voorbereid en openstaat voor andere mogelijkheden.”